dinsdag 14 juli 2020

De zaak van Anne Faber | About law #2

Ik denk dat velen wel bekend zijn met de zaak van Anne Faber, wie om het leven werd gebracht door Michael P. Het is een zaak die mij persoonlijk heel erg aangreep, Anne was van dezelfde leeftijd als ik en dat liet mij beseffen dat mij ook zomaar wat kan gebeuren als ik ergens zorgeloos aan het lopen of fietsen ben. Ik kan mij nog herinneren hoe ik de zaak op de voet volgde, hoe ik zelf zo geschokt was toen het lichaam werd gevonden en hoe erg dit wel niet moet zijn voor de nabestaanden.

Nu de zaak in juni is afgerond door de uitspraak van de Hoge Raad leek het mij wel interessant om hier een artikel aan te wijden. Ik zal kort terugblikken op de zaak in eerste aanleg bij de Rechtbank, bij het Hof en bij de Hoge Raad.




In januari 2018 startte het strafproces met een proforma zitting, in juni de inhoudelijke behandeling en in juli volgde de uitspraak van de Rechtbank. Michael P. kreeg 28 jaar gevangenisstraf en TBS met dwangverpleging opgelegd. Michael P. werd verminderd toerekeningsvatbaar bevonden, dat betekent dat TBS opgelegd kan worden naast een gevangenisstraf. De langste tijdelijke gevangenisstraf die wij in Nederland kennen is 30 jaar, daarnaast kennen wij nog de levenslange gevangenisstraf. Levenslang betekent in principe echt levenslang (en dat was voorheen echt zo), maar sinds 2017 heeft elke levenslang gestrafte recht op herbeoordeling na 25 jaar van de straf. De levenslange gevangenisstraf kan niet opgelegd worden naast TBS, daarom is voor een tijdelijke gevangenisstraf gekozen. Door een gevangenisstraf van 28 jaar op te leggen heeft de Rechtbank rekening gehouden met de verminderde toerekeningsvatbaarheid van Michael P.

Daders die een combinatie van een gevangenisstraf en TBS opgelegd krijgen worden meestal na het uitzitten van 2/3e van hun straf overgebracht naar de TBS kliniek (Forensisch Psychiatrisch Centrum) voor de behandeling van hun stoornissen. Het kan gaan om persoonlijkheidsstoornissen, zoals bijvoorbeeld borderline, maar ook bijvoorbeeld om psychotische stoornissen. Inmiddels is de minister voor Rechtsbescherming bezig met een nieuwe wet waarin deze zogenaamde VI termijn (termijn van voorwaardelijke invrijheidstelling) verkort wordt naar 2 jaar.

Naast TBS met dwangverpleging kennen we ook nog TBS met voorwaarden, men zit dan niet in een TBS kliniek maar krijgt bepaalde voorwaarden opgelegd zoals het melden bij de Reclassering. Deze vorm zal nooit opgelegd worden bij zulke ernstige feiten.
De advocaat van Michael P. dient Hoger Beroep in tegen de uitspraak van de Rechtbank, het Hoge Beroep wordt in mei 2019 behandeld en de uitspraak volgt in juli 2019. Het Hof oordeelt wederom dat een gevangenisstraf van 28 jaar en TBS met dwangverpleging passend is. In dit geval wordt Michael P. veroordeeld tot gekwalificeerde doodslag, het doden om een ander feit (de verkrachting) te verhullen. Het Hof vindt de hardhandige arrestatie geen reden voor strafvermindering.
De strafzaak kwam ook nog bij de Hoge Raad terecht, daar werd beslist dat de hardhandige arrestatie reden was voor strafvermindering van 4 maanden. Michael P. heeft dus uiteindelijk 27 jaar en 8 maanden opgelegd gekregen en daarnaast TBS met dwangverpleging.


Ik hoop dat jullie het interessant vonden om te lezen!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor je reactie!